Heavy Rain Review [NL]

Inleiding
Dé reden bij uitstek voor vele gamers om een spel te spelen: Sfeer en verhaal.
Vroeger had je veel verbeelding nodig om je in te kunnen leven in een spelletje, de wereld was heel beknopt. Er was weinig interactie.
Het verhaal was vaak maar slap en eenvoudig, je bent een held – ga de prinses redden – hier zijn wat wapens en vijanden.
Maar sinds de komst van de consoles sinds de vijfde generatie, is er veel veranderd.
Het zijn niet langer gewoon sprites die op en neer springen op het scherm, het zijn meer en meer goed uitgewerkte karakters in een verbazingwekkend verhaal.

De laatste jaren in bijzonder (met als voorbeeld Uncharted) steekt men meer en meer werk in het verhaal, de voice acting, grafische omgeving en details van het spel.
Hoewel het lijkt alsof deze slechts minimaal zijn nagestreefd in vergelijking met Heavy Rain.
Voor Heavy Rain gingen de mensen van Quantic Dream namelijk 4jaar echt tot het uiterste om heel veel details weer te geven.
(niet verwonderlijk om aan te nemen als je weet dat maar liefst 70 acteurs en stuntmannen meer dan 170 dagen zwoegden om de “motion capturing” een realistische vorm te geven)

Essentie van het verhaal: Heavy Rain
Een stad aan de oostkust van de Verenigde Staten wordt geteisterd door de Origami Killer.
Zijn slachtoffers worden na vier dagen teruggevonden, verdronken in regenwater. Op elk lijk worden een origamifiguurtje en een orchidee aangetroffen, maar meer aanwijzingen zijn er niet.
Angst en paranoia grijpen om zich heen en de politie zit op een dood spoor.
Nu is er weer iemand verdwenen: Shaun Mars.
De tijd dringt en het vertrouwen neemt steeds verder af.
Vier heel verschillende mensen raken betrokken bij het onderzoek en ze volgen hun eigen aanwijzingen die moeten leiden naar Shaun.

Heavy Rain combineert elementen van onderzoek (CSI/NCIS),  dialoog en actie met een krachtig en meeslepend  thriller verhaal.
Door als vier verschillende karakters te spelen, ieder met een unieke/uitgebreide achtergrond en eigen motivaties, maak je deel uit van een race tegen de klok om de Origami Killer te vinden voor Shaun dood is.

Con
Heavy Rain is de eerste  –  en voorlopig enigste – game binnen zijn genre.
Het is dan ook alleen maar logisch dat er hier en daar nog wat scherpe kantjes aan zijn. (en dan bedoel ik niet op grafisch vlak)

De manier waarom de speler (of eerder als acteur ipv regisseur) deel neemt aan het gebeuren kan op sommige moment nog iets té geforceerd overkomen.
Ook is het verschil tussen “druk 1 keer op toets X” en “druk verschillende keren op toets X” minimaal, wat tot frustraties kan leiden.
Hoewel deze punten minimaal en zelden aan bod komen leiden ze tot het vervreemden van de speelwereld. Dit is heel erg jammer, want de opname van de speler in deze wereld is waar Heavy Rain het van moet hebben.

Conclusie
Als je een PS3 in je bezit hebt, cineastische games en speuren je hart sneller doen slaan:
Download de demo van Heavy Rain, hij is zeker niet te missen! (de 1,3GBs zeker waard)

Het is iets speciaal, een mix tussen een spel/film en misschien net dat waar jij al jaren naar op zoek naar bent in een game.

Met dank aan
www.theinsiders.eu voor mijn Heavy Rain pakket.

Game on.